Wanneer het oude systeem, het nieuwe bewustzijns-ondernemen ontmoet

Ken je dat gevoel? Je solliciteert voor een job die jou op het lijf geschreven is. Een job die jouw ervaring koppelt aan jouw waarden. Je voelt de energie en goesting al borrelen. De eerste contacten verlopen vlot en er wordt enthousiast gereageerd op jouw persoonlijkheid en jouw kwaliteiten. Je bent jouw authentieke zelf want een masker opzetten is niet meer voor jou weggelegd. Daar heb je in het verleden al teveel voor betaald. Dus ook je zwakkere competenties komen aan bod.

Groot is jouw verwondering wanneer je hoort dat dit niet is wat ze zoeken...Dit kan geen toeval zijn, deze organisatie staat echt open voor het nieuwe ondernemen. Je hart gaat sneller slaan en je ziet jezelf al naar je nieuwe job vertrekken.

De procedure gaat verder... persoonlijkheidstesten, gesprek met HR, nog persoonlijkheidstesten. Telkens opnieuw krijg je positieve feedback. Dit kan niet meer mislopen, denk je dan. Je vraag naar work-life balans binnen je job wordt als natuurlijk beschouwd, je oprechtheid geapprecieerd.

De beslissingsfase komt eraan. Een extern bedrijf wordt ingeschakeld, gespecialiseerd in competentietesten.

Nog steeds overtuigd dat je de juiste persoon op de juiste plek bent, stel je je ook daar open en authentiek op. Wat kan er mislopen? Jouw competenties en waarden sluiten immers aan bij wat het bedrijf zoekt en jouw zwakke competentie behoort niet tot het verlanglijstje. Deze testen kunnen dus enkel bevestigen wat ze al weten.
Tot het verlossend telefoontje...met de boodschap "we gaan niet door met jouw kandidatuur"

Wat er dan door je heen gaat is onbeschrijflijk ongeloof.

Wat is er gebeurd ? Waar heb ik iets gemist? Heb ik die positieve signalen verkeerdelijk geïnterpreteerd ? Heeft mijn buikgevoel me dan zo in de steek gelaten ? Is mijn mensenkennis dan echt zo slecht ? Je zou voor minder twijfelen aan jezelf.

Op zoek naar uitleg en een aanvaardbaar antwoord, kreeg ik na verloop van tijd inzicht in hoe dit is kunnen gebeuren. De laatste fase van de aanwerving werd in handen gegeven van een derde, iemand die uiteraard heel professioneel en competent is in zijn job, geen twijfel mogelijk. Maar een organisatie die nog heel sterk in het oude systeem vast zit.

Waar elke job vast hangt aan welomlijnde competenties, waar potentieel en groei niet gezien wordt als investering maar als verlies. Waar authenticiteit het verliest tegen het puntensysteem en commercialiteit.

Fijne, sympathieke mensen die vasthouden aan oude overtuigingen en in één momentopname beslissen of jij al dan niet de juiste persoon bent op de juiste plek. Hun visie op de "job-invulling" was duidelijk niet in lijn met wat ik doorheen de procedure van het bedrijf zelf had doorgekregen.

De testen gaven aan wat er al geweten was. Geen verrassing dus.
Al was het niet dat dit rapport de doorslag gaf bij het nemen van de beslissing en mijn zwakke competentie ineens heel zwaar
door woog op voor de eindbeoordeling. Gevolg ? Geen job.

Niet tof want ik had er me echt al op verheugd. En je hebt gelijk wanneer je nu denkt "verkoop het vel van de beer niet vooraleer de beer geschoten is" maar daar gaat het hier niet om.
Wat me het meest pijn doet in dit verhaal is, dat als je de situatie van dichterbij bekijkt, je moet besluiten dat het oude systeem beslist heeft dat twee enthousiaste partijen met nieuwetijdvisies niet kunnen samenwerken. Hoe zot is dat ?

Dit voorval zal me echter niet doen afdwalen van mijn eigen innerlijke stem die zegt dat ik op dezelfde authentieke manier mijn zoektocht mag verderzetten. Al heeft het me even doen twijfelen aan mijn intuïtie.

En ik hoop oprecht dat de kloof tussen het oude systeem en het nieuwe bewustzijns-ondernemen kleiner mag worden zodat mensen in alle echtheid de juiste job krijgen op de juiste plek.

Want is dit niet waar het allemaal om draait, niet ?

Nathalie Rassauw
Worklife coach
Inspirerend Ondernemen Vlaanderen